Het einde van amalgaamvullingen: Alternatieven en gevolgen in de Europese Unie

Het gebruik van amalgaamvullingen wordt per 1 januari 2025 niet langer toegestaan voor bepaalde groepen patiënten in de Europese Unie. Amalgaamvullingen bevatten kwik, een giftige stof die zowel schadelijk kan zijn voor de gezondheid als voor het milieu. Hoewel het gebruik van amalgaamvullingen in de tandheelkunde al sinds 2018 is beperkt in de EU, wordt het nu verder beperkt door het verbod uit te breiden. Het verbod houdt in dat tandartsen geen amalgaamvullingen meer mogen gebruiken voor kinderen tot 15 jaar, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Voor deze kwetsbare groepen is het verbod ingesteld om hen beter te beschermen tegen de schadelijke effecten van kwik. Het belangrijkste probleem met amalgaam is de aanwezigheid van kwik, een zwaar metaal dat schadelijk kan zijn voor zowel het milieu als de gezondheid. Blootstelling aan kwik kan neurologische problemen veroorzaken en is met name risicovol voor ongeboren kinderen, baby's en jonge kinderen. Gelukkig zijn er veilige alternatieven zoals composietvullingen voor tanden, glasionomeer en keramische vullingen voor tanden en kiezen. Deze materialen bevatten geen kwik en bieden vergelijkbare voordelen op het gebied van duurzaamheid en uiterlijk. Tandartsen worden aangemoedigd om voor alle patiënten deze alternatieven te gebruiken, die veiliger zijn voor zowel de gezondheid als het milieu. Voor patiënten brengt deze overstap doorgaans geen extra kosten met zich mee. Het verbod op amalgaamvullingen is onderdeel van de Europese strategie om het gebruik van kwik te verminderen en uiteindelijk helemaal te verbieden. Hoewel amalgaam nog zelden wordt gebruikt voor volwassen patiënten, wordt verwacht dat het gebruik in de toekomst verder zal worden afgebouwd totdat het volledig verdwijnt uit de tandheelkunde in de EU. Dit besluit past binnen bredere inspanningen van de EU om milieuverontreiniging door gevaarlijke stoffen te verminderen en om te voldoen aan het Minamata-verdrag, een internationale overeenkomst die streeft naar een vermindering van het gebruik van kwik.